Thinking At The Edge - Βιωματική Σκέψη ή Ανοικτή Σκέψη
Αν θέλαμε να μεταφράσουμε κατά γράμμα τις λέξεις θα λέγαμε κάτι σαν:
"Σκέψη στο Όριο ή στην Αιχμή της Επίγνωσης ή της Συνειδητότητας"
Αν θέλαμε να μεταφράσουμε κατά γράμμα τις λέξεις θα λέγαμε κάτι σαν:
"Σκέψη στο Όριο ή στην Αιχμή της Επίγνωσης ή της Συνειδητότητας"
Μεταβείτε από το μενού "About TAE" στις σχετικές σελίδες για να διαβάσετε περισσότερα:
για το "Τι είναι το TAE", για τα Βασικά Γενικά Χαρακτηριστικά του, για το τι είναι η Διαδικασία Εστίασης (Focusing)
- η οποία είναι η βάση πάνω στην οποία θεμελειώνεται πρακτικά αλλά και θεωρητικά το ΤΑΕ - για την κλίμακα βιωματικότητας (στα πλαίσια της Focusing-Oriented Συμβουλευτικής) και για τις θεωρητικές βάσεις του ΤΑΕ.
Go from the menu "About TAE" to the relevant pages to read more:
about "What is TAE", for Basic General Characteristics of it, for what is the Focusing Process
- which is the basis on which cements practically and theoretically TAE - for the Experiential Scale (within the Focusing-Oriented Counseling and Advisory) and the theoretical foundations of TAE.
για το "Τι είναι το TAE", για τα Βασικά Γενικά Χαρακτηριστικά του, για το τι είναι η Διαδικασία Εστίασης (Focusing)
- η οποία είναι η βάση πάνω στην οποία θεμελειώνεται πρακτικά αλλά και θεωρητικά το ΤΑΕ - για την κλίμακα βιωματικότητας (στα πλαίσια της Focusing-Oriented Συμβουλευτικής) και για τις θεωρητικές βάσεις του ΤΑΕ.
Go from the menu "About TAE" to the relevant pages to read more:
about "What is TAE", for Basic General Characteristics of it, for what is the Focusing Process
- which is the basis on which cements practically and theoretically TAE - for the Experiential Scale (within the Focusing-Oriented Counseling and Advisory) and the theoretical foundations of TAE.
Εισαγωγή στο TAE - Introduction to TAE
Eugen T. Gendlin, PhD, University of Chicago
(απόσπασμα - excerpt)
Eugen T. Gendlin, PhD, University of Chicago
(απόσπασμα - excerpt)
Το “THINKING AT THE EDGE” (στα Γερμανικά: “WO NOCH WORTE FEHLEN”) είναι ένας συστηματικός τρόπος να αρθώνουμε με νέους όρους κάτι το οποίο είναι ανάγκη να ειπωθεί αλλά είναι αρχικά μονάχα μια ατελής “σωματική αίσθηση.”
... Το TAE προέρχεται από τις παραδόσεις μου με το όνομα “Κατασκευή Θεωρίας” τις οποίες δίδαξα για αρκετά χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Chicago. Οι φοιτητές που ερχόταν σε αυτές προέρχονταν από πολλά διαφορετικά (γνωστικά) πεδία. Το μάθημα αποτελούνταν κατά το ήμισυ από φιλοσοφία και λογική, και κατά το ήμισυ από το δύσκολο καθήκον να κατορθώσεις να φέρεις τους φοιτητές στο να παρακολουθήσουν ό,τι υπόρρητα γνώριζαν αλλά δεν μπορούσαν να διατυπώσουν ρητά και ποτέ δεν σκέφτηκαν να προσπαθήσουν να το διατυπώσουν. Πήρε εβδομάδες να εξηγήσω πως τα συνηθισμένα κριτήρια είχαν αντιστραφεί στο μάθημά μου. Όταν οπουδήποτε αλλού στο Πανεπιστήμιο μονάχα ότι ήταν σαφές λαμβανόταν υπόψη, εδώ ενδιαφερόμασταν μονάχα για ότι ήταν ακόμα ασαφές. Εάν ήταν σαφές έλεγα “Δεν σας χρειαζόμαστε για αυτό, το έχουμε ήδη στη βιβλιοθήκη.” Οι φοιτητές μας δεν ήταν συνηθισμένοι στη διαδικασία που ονομάζουμε "Διαδικασία Εστίασης" - “FOCUSING,” με το να συντροφεύουν δηλαδή παρατηρήσεις ή εντυπώσεις οι οποίες είναι άμεσα και φυσικά αισθητές, αλλά ασαφείς. Όλοι οι άνθρωποι που έχουν κάποια εκπαίδευση “γνωρίζουν” πράγματα τέτοιου είδους (such things) στο δικό τους γνωστικό πεδίο. Κάποιες φορές κάτι τέτοιο μπορεί να δίνει την αίσθηση ότι είναι πολύ σημαντικό, αλλά τυπικά οι άνθρωποι θεωρούν πως “δεν βγάζει νόημα” και πως δεν μπορεί να διατυπωθεί ή να γίνει αντικείμενο σκέψης. “Αα” ένας φοιτητής αναφώνησε όταν "έπιασε" αυτό το οποίο αναζητούσα, “εννοείτε κάτι για το οποίο πρέπει να κομπιάσουμε και να ψάχνουμε / χάσουμε τα λόγια μας (hemming and hawing).” Ναι, αυτό ήταν ακριβώς αυτό που εννοούσα. Ένας άλλος ρώτησε: “Εννοείται αυτό το υπολανθάνον πράγμα ; (crawly thing)” (διαβάστε τη συνέχεια στο σύνδεσμο που δίνεται προς το σχετικό κείμενο) |
“THINKING AT THE EDGE” (in German: “WO NOCH WORTE FEHLEN”) is a systematic way to articulate in new terms something which needs to be said but is at first only an inchoate “bodily sense.”
... TAE stems from my course called “Theory Construction” which I taught for many years at the University of Chicago. Students came to it from many fields. The course consisted half of philosophy and logic, half of the difficult task of getting students to attend to what they implicitly knew but could not say and never considered trying to say. It took weeks to explain that the usual criteria were reversed in my course. Whereas everywhere else in the University only what was clear counted at all, here we cared only about what was as yet unclear. If it was clear I said “We don’t need you for this; we have it in the library already.” Our students were not used to the process we call “FOCUSING,” spending time with an observation or impression which is directly and physically sensed, but unclear. All educated people “know” such things in their field of study. Sometimes such a thing can feel deeply important, but typically people assume that it “makes no sense” and cannot be said or thought into. “Oh,” one student exclaimed when he grasped what I was looking for, “you mean something about which we have to do hemming and hawing.” Yes, that was just what I meant. Another asked: “Do you mean that crawly thing?” (read more following the link to the full text) |